|
Post by Órelindë Lúinwë on Jan 2, 2004 18:29:44 GMT 1
ik ben net al geweest, voor de derde keer -------------------------------------------------------------------- Frodootjuhhh en Legsie keken elkaar verbaasd aan. Op de weg terug naar het kamp waar de bus stond bleef iedereen stil. Zodra ze er waren kwam Merijn aanlopen, die Goldie zag. "wat is er?" vroeg hij bezorgd. Legsie en Frodootjuhhh liepen weg, zodat Goldie en Merijn alleen waren. Frodootjuhhh ging bij Frodo zitten en zoende hem weer. Legsie pakte Pepijn op zijn bek. Ondertussen probeerde Merijn te achterhalen waarom Goldie zo verdrietig was. "Onze relatie loopt vast, dat is het zeker?" Goldie knikte. Merijn pakte haar hand. "Ik heb het ook gemerkt. Maar het komt voornamelijk door mij, niet door jou. Ik ben verliefd geworden op een ander meisje. Rosie, het zusje van Frodootjuhhh. We hebben samen ook gezoend al en ik wist niet hoe ik het moest uitmaken." Goldie snikte nu nog harder dan eerst. "Het spijt me..." zei Merijn die wegliep. Legsie zag dat Goldie ineens weer alleen zat en liep naar haar toe, wat Frodootjuhhh ook opgemerkt had en ging ook weer naar Goldie. Zijzelf zat met haar handen voor haar gezicht en ze wist niet meer hoe ze het had. "Wat is er gebeurd? Hebben jullie het weer goedgemaakt?" vroeg Legsie meteen. Goldie zei niets. "Je hebt het uitgemaakt?" vroeg Frodootjuhhh. Goldie schudde haar hoofd. "Hij heeft het gedaan!" snikte ze. "Kom op! We gaan de boel verkennen tot we de bus kunnen omdraaien." riep Gandalf en de groep stond op. Weer een lange tijd lopen. Legolas kwam naast Frodootjuhhh, Legsie en Goldie lopen. "Wat is er aan de hand?"vroeg hij. Goldie snikte nog steeds. "Het is uit met haar vriendje." zei Frodootjuhhh die Legolas als enige durfde te antwoorden.
|
|
|
Post by Legolas on Jan 24, 2004 14:30:47 GMT 1
"Ooh, ik wist niet dat ze een vriendje had. Wens haar maar sterkte van me!" Zei Legolas en liep terug naar de begeleiders. Toen hij twee meter gelopen had antwoordde Legsie:"Zullen we doen." Legolas keek om en zei glimlachend:"Ooh, je kan dus toch praten", en weg was hij. Legsie keek Frodootjuhhh aan met een blik die wil zeggen:"Hij dacht dat ik niet kon praten?" _____________________________________________
Zo, ik ben weer verder gegaan met het verhaal, nu zijn jullie.
Legsie
|
|
|
Post by Lyvyan Wood of the Shire on Jan 26, 2004 16:34:18 GMT 1
Frodootjuhhh moest lachen bij het zien van Legsies gezicht, maar toen ze weer naar Goldie keek hield ze daar weer meteen mee op. Na een tijdje lopen kwam Rosie naast hen lopen. "Heej!" zei ze opgewekt, maar toen ze de blik in Goldies ogen zag begon ze iets te vermoeden. "Is er iets?" vroeg ze voorzichtig. De armen die Frodootjuhhh en Legsie op Goldies schouders hadden gelegd sloeg Goldie er plotseling af en ze ging een eind verderop lopen. "Je wordt hartelijk bedankt!" mompelde ze nog, maar wel fel genoeg zodat Rosie het kon horen. Rosie keek verbaasd maar wist wel wat Goldie bedoelde. "Ik hoop dat jullie gelukkig samen worden!" riep Goldie en barstte toen weer in huilen uit. Toen keek Rosie om naar Merijn die een heel stuk achter liep en deed toen alsof ze het begreep. Binnen een paar seconden was haar gezicht knalrood.
|
|
|
Post by Legolas on Jan 30, 2004 21:33:17 GMT 1
Ook Legsie en Frodotjuhhh lieten haar een vuile blik zien. "Het... het.. het was niet mijn schuld," zei Rosie en ze begon te huilen. "Het.. het.. het gebeurde gewoon..." Er rolde nog meer tranen over haar wangen. Legsie en Frodotjuhhh zagen dat ze het ect meende en boden hun excuses aan. "Sorry," zei Legsie. "We geloven je wel." "Ja sorry," zei Frodotjuhhh. "Wil je ons vertellen hoe het gebeurd is?" "Oke," antwoordde Rosie terwijl ze haar tranen wegvreef. "Het begon allemaal...." _____________________________________________ Vervolgen maar....
|
|
|
Post by Lyvyan Wood of the Shire on May 16, 2004 18:34:26 GMT 1
"... toen Merijn en Goldie voor het eerst ruzie hadden." Legsie en Frodootjuhhh keken elkaar aan en haalden hun schouders op. "Jeweetwel, toen Goldie erachter kwam dat hij bier in zijn heupflacon had..." legde Rosie uit. "Oohw..." antwoordden Legsie en Frodootjuhhh. Rosie ging weer verder: "Nou, daarna ben ik naast hem komen zitten en hebben we een beetje gepraat. We kwamen erachter dat we heel veel met elkaar gemeen hadden en vanaf toen zijn we heel vaak samen geweest. Hij was ook ongeveer de enige die me echt kon opvrolijken toen we allemaal dachten dat jij dood was..." ze keek naar Frodootjuhhh. Zij en Legsie knikten begrijpend. "Maar waarom hebben jullie het dan niet eerder tegen Goldie gezegd?" vroeg Frodootjuhh. "Ze is nu heel verdrietig..." Rosie haalde haar schouders op. "Merijn wilde haar niet kwetsen dus durfden we niet goed... En om heel eerlijk te zijn dachten we dat zij het op een dag zelf wel zou komen uitmaken omdat ze eigenlijk op Legolas verliefd is..." Legsie keek haar boos aan. "Daar had je niet van uit moeten gaan." zei ze. "Misschien was dat inderdaad gebeurd, maar jullie hadden het beter eerder kunnen zeggen want dat is behoorlijk ***lig..." Rosie zuchtte. "Nu ben je het zelf eigenlijk ook wel schuld." zei Frodootjuhhh die haar ook boos aankeek. "En nu dan?" vroeg Rosie. "Weet ik veel! Dit moeten jullie zelf maar oplossen. Het is jullie eigen schuld." antwoordde Frodootjuhhh en zij en Legsie liepen naar Goldie.
Zow, dat lijkt me wel weer genoeg voor een keertje. En ik weet nix meer...
|
|
|
Post by Órelindë Lúinwë on Jun 4, 2004 14:34:39 GMT 1
Ok, er moet eens wat meer gebeuren, want nu kunnen we alleen nog maar een soap hiervan maken (dat ruikt wel lekker, maar dat is het dan ook wel) *** Goldie snikte nog een tijdje verder, maar op een gegeven moment had ze door dat dat toch niets opleverde dus kon ze beter haar tranen inhouden. Ze probeerde de rest van de dag vrolijk te doen en met de hulp van Legsie en Frodootjuhhh kwam ze inderdaad ook ver. Toen ze weer een pauze hielden, was Goldie weer vrolijk en was ze blij dat ze van Merry af was. "Hij ging al een tijdje met iemand anders en dat betekend dat hij gewoon iemand is die gouw vreemdgaat en veel zuipt, nou, zo iemand hoef ik niet!" maar Legsie en Frodootjuhhh merkten dat ze het nog steeds erg vond. "Kom we gaan ff daarachter kijken, wat daar is!" zei Frodootjuhhh. "Hopelijk geen rivier!" zei Goldie tegen Legsie, zodat Frodootjuhhh het niet zou horen. Vanaf deze plek kon je de ingang van het Demsterwold al zien. Het was niet meer dan 50 meter van hun vandaan en het zag er naargeestig uit. "Euhm... moeten we daar nu echt in?" vroeg Legsie. "Nu zijn we zover gekomen, nu gaan we erin ook! Anders hebben we dat hele eind voor niets gelopen!" zei Frodootjuhhh, maar ze klonk toch niet helemaal zker van zichzelf. "Kom, laten we dan even alvast een kijkje nemen!" zei Legsie. "Want wij zijn toch niet bang.... toch?"vroeg ze onzeker. "Hm, ik weet het niet hoor, ik was heel blij dat Gandalf mee was, omdat we dan veiliger in het bos konden, nu lijkt het me niet zo veilig!" zei Goldie. "Ach kom op, je bent toch niet bang voor een paar boompjes en wat schaduw?" vroeg Frodootjuhhh. : "Nee, natuurlijk niet!" zei Goldie, al meende ze dat niet. Geen van de 3 was zo zeker van zichzelf als ze zich voordeden. "OI!! Wat gaan jullie doen?" De drie maakten een sprongetje van schrik en keken verbaasd om. Boromir kwam aangelopen en keek hun op zijn beurt weer verbaasd aan.
|
|
|
Post by Legolas on Jun 13, 2004 16:41:29 GMT 1
"Jullie gaan toch niet al het bos in, hè?" Frodotjuhhh, Legsie en Goldie schrokken van die vraag en begonnen meteen NEE te knikken. "Gelukkig maar, ik heb van Gandalf gehoord dat hij een dag wacht met het bos ingaan, omdat hij denkt dat er gevaar dreigt." "Gev... Gevaar?"Stotterde Legsie. "http://Www...wat vvoor gevvvaar?" "Nou," antwoorde Boromir. "Gandalf zei dat...." _____________________________________________ Vervolg maar, wezens onder ons....
Legsie
|
|
|
Post by Kwinten on Jun 25, 2004 16:20:14 GMT 1
Maar hij kon de zin niet afmaken. Een paar Orcs, en een Ent kwamen op hun afgestapt. "Daarvoor", zei Boromir. De Orcs kwamen dichterbij, en de Ent bleef op een afstandje. Net toen de Orcs de aanval openden, hoorden de 4 een geluid. Ze draaiden zich om, zagen een jongen de Ent omverduwen, een been/tak (van de Ent) afbreken, zodat de Ent niet meer kon lopen. De tak was ongeveer een tot anderhalve meter lang, en flink dik. Hij sprong naar de Orcs, zwaaide met de tak naar de benen, zodat de Orc zijn balans verloor, en omkiepte. Hij rende naar een tweede Orc, zwaaide de stok tegen zijn rug, de Orc viel voorover in de modder. Een derde Orc kwam gevaarlijk dichtbij de meiden en Boromir, uit zijn bereik. Hij gooide de tak, sloeg de Orc bewusteloos, en een vierde Orc liep naar de ongewapende jongen, en mepte hem onderuit. Frodoothuhhh pakte de tak, rende naar de laatse Orc , en mepte hem weg. "Dank je", zei de jongen. "Nee, jij bedankt", zei Boromir. "Wie ben je eigenlijk?" "Laten we eerst teruggaan, voordat er meer komen", zei Goldie. Terug bij de rest stelde de jongen zich voor. "Ik ben Kwinten. Ik ben al eens in Frodootjuhh's verhaal voorgekomen, kijk maar: Ze gingen allemaal naar de herberg die de leraren hun die ochtend hadden aangewezen. De bedden waren inderdaad wat klein, vooral voor de wat grotere leerlingen. Ze waren allemaal op hobbitmaat gemaakt. Maar met wat moeite ging het best, en ze waren ook lekker knus en warm, eigenlijk beter dan thuis vonden sommigen. Maar ondanks dat waren er toch velen die niet goed konden slapen. Een jongen uit Frodootjuhhh's klas die ook een enorme fan van LotR was lag nog een hele tijd tegen zichzelf te mompelen dat hij gewoonweg nog steeds niet kon geloven dat hij echt in Middle Earth was. Maar tegen middernacht was toch wel zo'n beetje iedereen ingedommeld. Frodootjuhhh lag nog een tijd aan een stom kind te denken dat bij haar in de buurt woonde. Een hele grote fan van LotR (zegt ze), maar echt vervelend als de pest. Als ze Frodootjuhhh en haar vrienden nu toch eens kon zien... De volgende dag werd Frodootjuhhh vroeg wakker gemaakt door Elijah lover. "Psst, Frodje, ik kan niet meer slapen, zullen we aan Kelpin (da's een hele aardige lerares bij mij op school. Ik wist ff geen andere naam...) vragen of we al naar buiten mogen om een luchtje te scheppen?" stelde ze voor. "Huh? Wat?" vroeg Frodootjuhhh nog slaapdronken. "Of we aan Kelpin zullen vragen of we alvast naar buiten mogen om een luchtje te scheppen." Frodootjuhhh was nu wel wakker genoeg om haar ogen open te houden. "Hmm? Ohw, ja is goed. Van haar mag dat vast wel. En die staat toch altijd zo vroeg op (ik verzin het nu maar ff, kheb geen idee of dat waar is ). Wacht je even? Dan kleed ik me aan."
Ga maar verder, ik moet van de comp af. Zie je wel?" De anderen stelden zich ook nog eens voor, en besloten Kwinten ook te betrekken in hun avonturen, en in hun vriendengroepje te houden. _____________________________________________ Mijn eerste keer. Ik heb mij wat opgehemeld, maar dat was om wat actie te scheppen, en mij in het verhaal te betrekken. Wat vonden jullie ervan?
|
|
|
Post by Órelindë Lúinwë on Jul 12, 2004 5:46:23 GMT 1
Gandalf kwam woedend aangestormd en de meiden voelden zich nog banger als toen de orcs eraan kwamen. "WAT HAD DAT TE BETEKENEN? WILDEN JULLIE ZOMAAR HET BOS INGAAN?" de 3 meisjes keken naar hun voeten, die ze blijkbaar interessanter vonden, maar Boromir daarintegen protesteerde hevig. "Ik zou het bos niet ingaan!" riep hij verontwaardigd. Frodootjuhhh mompelde instemmend. Gandalf was nog steeds ziedend. "En wie mag jij dan wel niet zijn?" vroeg hij aan Kwinten. Voor hij iets kon zeggen kwam er een nieuwe horde orcs aan, alleen deze was iets groter. "GA WEG HIER!" brulde Gandalf. Boromir, Frodootjuhhh, Goldie en Legolas renden al weg, maar Kwinten bleef staan. "GA WEG! VLUCHT! HET IS VEELS TE GEVAARLIJK NU!" riep gandalf tegen Kwinten. Maar Kwinten gehoorzaamde niet.
|
|
|
Post by Kwinten on Jul 12, 2004 12:07:49 GMT 1
Haha, that's me! Zoals gewoonlijk, eigenwijs!
Kwinten bleef gewoon staan, en wachtte de Orcs op. De Orcs schoven opzij om de Orcs op hun hyena-achtige beesten door te laten. Kwinten pakte weer een stok, en stond klaar om ze een pak rammel te geven. De Orcs kwamen op hem afgestormd, maar op het moment dat ze Kwinten wilden vertrappelen, sprong Goldie voor Kwinten, en duwde hem weg. Zelf kon ze ook maar nog net op tijd wegkomen. "Je- je hebt me gered", stamelde Kwinten. "Och, 't was niets", zei Goldie, maar ze werd toch een beetje rood. "Goldie?" "Ja?" "Kun je van me afgaan, Gandalf zal het wel moeilijk hebben met al die Orcs, en je elleboog duwt in mijn maag." "Oh, sorry", zegt Goldie, terwijl ze opstaat. "Kom, laten we die Orcs eens een lesje leren!", zegt Kwinten, terwijl hij opstaat, en het vuil van zijn kleren veegt. Ze rennen naar het kleine slagveld, om de leraren te helpen.
Yay, eindelijk actie!
|
|
|
Post by Órelindë Lúinwë on Jul 12, 2004 14:19:49 GMT 1
Kwinten sloeg de dichtsbijzijnde warg (want dat is cker het beest dat je bedoelde ) voor zijn kop. Gandalf sloeg een orc van zijn warg af en stak hem met zijn zwaard. Goldie, die geen zwaard, en ook geen stok had, sloeg met haar vuist op een harnas van een orc, waarmee ze niets bereikte, alleen een blauwe hand. Gandalf sloeg de orc neer, voor deze Godie kon verminken met zijn zwaard. Goldie pakte het zwaard van de dode orc af, en begon daarmee andere orcs te meppen. Kwinten had al een berg orcs en wargs gedood. Gandalf doodde de laatste. Goldie trilde nog. Gandalf begon weer te schreeuwen. "JULLIE HADDEN DOOD KUNNEN ZIJN! JULLIE HADDEN MET BEGELEIDING HET BOS IN KUNNEN GAAN... ANDERS NIET!! DANKZIJ KWINTEN HEBBEN JULLIE HET OVERLEEFD! ALHOEWEL KWINTEN OOK NIET VERSTANDIG BEZIG WAS!!" zo tierde hij nog een beetje door en steeds meer wensden de meisjes dat ze niet naar het bos waren gegaan. Ze boden hun excuses aan, maar die wuifde Gandalf weg. "nee, ik wil geen excuus! Jullie zouden zelf dood zijn geweest! Voortaan voorzichtiger zijn!" zei hij, nog steeds ziedend en trillend van woede. Gandalf liep trug naar het kamp, en de 6 volgden hem. Ze zeiden niets tegen elkaar.
|
|
|
Post by Kwinten on Jul 12, 2004 19:15:28 GMT 1
Kwinten liep naar Gandalf toe, en zei: "Eh, Gandalf, meneer?" "Ja, jongen, wat is er?", zei Gandalf, nog steeds een beetje kwaad. "Ik vind 't heel fijn dat u mij bedankte, of zoiets, maar dat was niet nodig. Ik verveelde me alleen eem beetje, en ik besloot om ze te stalken." "Nou en? Het was heel moedig van je, maar je kunt 't ook overdrijven, dat zag je de tweede keer." "Ja, dat had ik begrepen, maar ziet u, ik ben volgens mij een beetje verliefd op...."
't Is kort, maar ik wou dit even kwijt.
|
|
|
Post by Lyvyan Wood of the Shire on Jul 13, 2004 14:41:28 GMT 1
Nou, na lang overleg over wie het zou worden ...
"... Goldie..." zei hij voorzichtig. Gandalf keek hem een beetje ongeïnteresseerd aan. "Dat is heel leuk voor je, jongen," antwoordde hij. "Maar waarom kom je mij dat vertellen?" Kwinten staarde verlegen naar de grond. "Nou, ik dacht..." begon hij. "Misschien omdat u al zo oud bent, en zoveel ervaring in het leven hebt, zeg maar... dacht ik, dat u vast wel zou weten wat ik zou moeten doen..." "Kun je dat zelf niet verzinnen?" riep Gandalf verontwaardigd. "Je moet het haar gewoon vertellen!" "Maar als ze mij nou niet leuk vindt?" "Er is maar één manier om daarachter te komen... Dus wat ga je nu doen?" "Maar ik durf het niet! Misschien lacht ze me wel uit!" "Dat risico moet je dan maar nemen... Zo gaat dat nu eenmaal." "Is er echt geen andere manier om erachter te komen? Kunt u dat niet zien op één of andere manier? U bent toch een tovenaar?" "Luister, ik ben inderdaad een tovenaar, maar dat houdt niet in dat ik alleen van dat soort goocheltrucjes uithaal en ik ben ook geen waarzegger. Dit is gewoon iets dat je zelf af moet handelen." "Maar..." "Nee, nu geen gemaar meer. Als je het eng vindt zul je je er toch maar overheen moeten zetten. Met magie kun je veel bereiken, maar liefde, dat is te heilig om mee te rommelen, daar moet je zelf aan zien te komen." Kwinten knikte met tegenzin. "Kom mee," zei Gandalf uiteindelijk. "Het is tijd voor het eten." Tijdens het eten zat Kwinten nog een hele tijd te piekeren. Toen iedereen weer aanstalten wilde maken om verder te gaan, zei Gandalf dat ze vandaag niet meer verder zouden trekken omdat hij nog wat voorbereidingen moest treffen en er zeker van moest zijn dat alles veilig was. De meesten waren opgelucht; niet alleen omdat ze wel een middag uit wilden rusten, maar ook omdat het Demsterwold er behoorlijk angstaanjagend uitzag en ze net zoals Legsie eerder die dag had gedaan, eraan twijfelden of ze nog wel zo'n zin hadden om ermee door te gaan. Toen iedereen ermee begon om alvast de slaapzakken uit te stallen, liep Kwinten naar Goldie toe en vroeg hij haar of ze even mee wilde komen naar achter een stel bomen. Toen ze daar waren begon Kwinten heel erg te stotteren. "Rustig!" zei Goldie. "Vergeet vooral geen adem te halen..." Ze liet hem een beetje kalmeren en Kwinten begon nu rustig opnieuw. Hij haalde diep adem en zuchtte toen weer. "Goldie, ik wou je vragen..."
Zo, ik denk dat iedereen dit verzonnen zou kunnen hebben, maar dat kan ook komen doordat ik een beetje last van een writer's block heb... Najah, vervolgen maar!
|
|
|
Post by Órelindë Lúinwë on Jul 13, 2004 16:13:17 GMT 1
Goldie legde haar vinger op haar lippen. "Wat-" vroeg Kwinten, maar hij hoorde toen ook iets... of eerder meerdere dingen, want het konden geen voetstappen zijn van maar 1 persoon. De 2 keken angstig om zich heen. "Daar!!" gilde Goldie ineens en wees met haar vinger rechts vaan haar. Kwinten keek ook naar zijn links en zag een grote harige spin. Verstijfd van angst keken ze toe hoe het wezen dichterbij kwam. Beide waren te bang om ook maar een voet te verzetten. Uiteindelijk wist Kwinten weer hoe hij zijn benen moest bewegen en trok Goldie mee aan haar jas. "SNEL!" Kwinten en Goldie renden naar het kamp, tot Goldie Kwinten aan zijn jas trok en hijgde: "Zo brengen we de anderen ook in gevaar... we kunnen niet naar het kamp!" Kwinten knikte en dacht na. "De rivier!" zij hij, en hij wuifde Goldie mee. De spin was niet ver meer verweiderd van Kwinten en Goldie, maar desondanks renden ze door, hopend dat ze nog net snel genoeg waren om de rivier te bereiken. De spin was veel sneller dan Kwinten en Goldie, omdat zij 8 poten had. Den Kwinten en Goldie samen 2 keer zo weinig benen. "Daar!!" Hijgde Kwinten. "Snel, spring erin!" riep hij, maar ze waren niet snel genoeg, de spin was op gelijke hoogte met Kwinten en Goldie, die verwoed probeerden om nog sneller te rennen. Maar zonder succes. De spin maaide met haar lange voorpoten en Goldie en Kwinten vielen allebei met een smak op de grond, nadat ze een paar meter de lucht in waren gegooit. Goldie trilde van angst, maar ze was niet van plan om op te geven. Ze pakte een dikke, lange tak van te grond en brak hem met moeite in tweeen. Ze gooide een stuk naar Kwinten, die 6 meter verderop was beland. De spin ging op Kwinten af en probeerde hem met haar angel te steken, maar Kwinten ontweek haar behendig. Goldie sloeg de spin met haar stok, maar het pantser van de spin was veel te sterk... na een paar keer geslagen te hebben, betwijfelde Goldie of de spin het wel gevoeld had. Ze raapte een grote steen op die aan de oever van de rivier lag en gooide die tegen het gezicht van de spin. Dit was effectiever, alleen in Goldie's nadeel. De spin was woedend en kwam nu op Goldie af. Goldie keek om zich heen en raapte haar stok weer op. Ze was klaar voor de spin, klaar om toe te slaan. Alleen, de spin kwam niet verder dan een paar meter, want nu had Kwinten een steen tegen haar hoofd gegooit. De spin aarzelde of ze Kwinten moest aanvallen of Goldie... Ze besloot om toch Goldie aan te vallen. Goldie was even uit het veld geslagen door deze beslissing, maar stond toch paraat. Ze hief haar stok op. De spin kwam dichterbij. Het was nu of nooit. Goldie haalde uit. Maar voor ze de spin kon raken, lag ze op de grond. Kwinten had haar opzij geduwd. De spin had dit niet verwacht en kon niet meer op tijd stoppen. Met een plons viel ze in de rivier en dreef weg van Kwinten en Goldie, het bos weer in, wild maaiend met haar poten. Kwinten hielp Goldie overeind. "Bedankt" stamelde Goldie. Nu werd Kwinten rood. "Je wilde iets vragen voor de ehm... spin kwam?" Kwinten aarzelde. Zou hij het haar nou wel vertellen? Goldie keek hem vragend aan. Hij floepte het er in een keer uit. "ikvinleukjijmook?" Goldie keek hem verbaasd aan. "wat?" vroeg ze.
|
|
|
Post by Kwinten on Jul 20, 2004 17:54:30 GMT 1
"Ik vind je leuk", zucht Kwinten, "jij mij ook?". "Ik ken je nog niet goed, dus weet ik niet....", zegt Goldie. "Oh, ok", zegt Kwinten, enigzins teleurgesteld.. "Kom", zegt Goldie, "laten we teruggaan, iedereen waarschuwen voor die spinnen. Ik durf te wedden dat er nog meer zullen zijn."
Ze waarswchuwen Gandalf, en hij verdwijnt weer om de spinnen weg te jagen.
De volgende dag lopen ze weer verder naar het Demsterwold. Legsie, EL, Frooodoootjuhhhh, Boromir en de overige meiden die ik vergeten ben, lopen samen, maar Kwinten sjokt teleurgesteld en alleen achteraan. "Wat is er met Kwinten aan de hand?" vraagt Boromir. Goldie word rood en vertelt wat er die vorige avond gebeurd is. "Ik zou 't gewoon doen!", zegt Legsie. "Hij heeft je een paar keer gered, en jij voelt duidelijk ook iets voor hem, je lijkt wel een stoplicht, zo vaak word je rood." "Ja, ik weet 't gewoon niet, Legolas is ook heel knap."
Die avond komen ze aan in het/de (ik weert niet wat 't is) Demsterwold, en worden begeleid door Tranduil, de koning van het Demsterwold, vader van Legolas. Kom, jullie zullen wel moe zijn, ik breng jullie naar de slaapkamers, en dan zie ik jullie morgenochtend wel. De volgende morgen zitten ze samen met Legolas aan het ontbijt, en zien de kinderen (en leraren) al lemaal eten wat ze nog nooit gezien hebben. Ze genieten, en dan lopen ze samen met Legolas door het Demsterwold, en laat hij hun de omgeving zien. Dan, opeens zien ze een platgebrand stuk grond. "Dat moet het werk zijn van de Orcs", gromt Gandalf. "Ik hoopte dat het niet hoefde, maar het ziet er naar uit dat we een oorlog krijgen, en deze kinderen moeten meedoen."
Ze gaan terug naar het kamp, en ze worden getraind om met wapens om te gaan. De Elfen trainen, en Legolas loop wat rond en helpt ook wat. Zodra hij bij Goldie aangekomen is, word ze rood. "Wat is er aan de hand? Voel je je niet lekker?" "Nee, ik ben verliefd. Op 2 personen, u, en Kwinten." "Och, zeg maar je tegen mij. Maar als je echt zo verliefd bent, moet je de voor- en nadelen van ons twee tegen elkaar afwegen, en diegene met de meeste voordelen boven de nadelen kiezen. Maar dat is alleen als je evenveel van ons houd, anders kies je alsnog de verkeerde." "Oh, dank je. Ik zal 't proberen." "Oké veel succes. Ik ga wel even met Kwinten praten, zodat hij ook weet weat er loos is."
Bij Kwinten gaat het heel goed, hij kan al heel goed overweg met de pijl en boog. Ze praten even, en Legolas gaat weer weg, nadat hij even waarschuwde: "Kwinten, overdrijf nou niet, anders maak je helemaal geen partij meer. Maar ik hoop dat jij wint, zij kan altijd nog bij jou zijn, bij mij niet." _____________________________________________
Hopelijk niet te saai/klef.
|
|