Post by Legolas on Aug 2, 2004 18:39:59 GMT 1
Ik lig me hier een beetje in een deuk. Ik heb veel lef, maar ZO zou ik het zelf NOOIT vragen. Ik ben nogal lekker.
Ik moet trouwens ook zeggen dat dat gedoe van die oorlog een beetje erg onverwacht komt
____________________________________________
Legolas liep weg, maar Kwinten riep hem terug. "Wacht even. Kunnen we buiten even praten, Legolas?" Legolas draaide zich om en sprak: "Als jij dat wenst". Buiten gingen ze onder een boom zitten. Daar vroeg Kwinten wat Legolas van Goldie vind. "Nou, het is wel een aardig meisje. Ze lijkt me een doorzetter met een... heleboel lef..."
"Nee... nee, dat bedoel ik niet... ik bedoelde: vind jij haar ook leuk?" Legolas keek niet op van die onverwachtste vraag. "Wat is leuk vinden? Is het van iemand houden of op iemand zijn? Is Goldie op mij, of is ze toch op jou? Ben jij op Goldie, of houd je van haar? Dat zijn vragen waar ik geen antwoord op kan geven. Jij wel, en als je je hart opent, dan zal je het antwoord spoedig vinden." Kwinten dacht diep na, maar kwam niet op het antwoord. "Ik weet het niet, ik kan die vragen ook niet beantwoorden," sprak hij tegen Legolas. "Dat kan je wel, misschien nu niet, misschien morgen niet, maar binnenkort krijg je het antwoord op die vragen. En geloof me: liefde is iets heel moois. En als er liefde in een roos bloeit, dan zal die roos de mooiste roos worden op deze aarde." Kwinten leek verward door die woorden. "Ik begrijp het niet. Wie is die roos?"
"Geloof me, daar kom je gauw genoeg achter. En denk eraan: ook al verlies je in de strijd. Je zult nooit verliezen in de liefde. Misschien is Goldie je ware niet. Maar ergens op deze aarde, is er een ware voor jou en die zal net zo hard naar jou zoeken, als jij naar haar..." Er viel alweer een stilte, totdat Kwinten zei:"I-ik... ik ga maar weer eens oefenen..."
Ondertussen waren Frodotjuhhh en Legsie druk in gesprek met Goldie. "Hoe kwam je aan het lef om dat tegen Legolas te zeggen," vroeg Legsie terwijl ze haar boog aan het spannen was. Ook zij had het boogschieten ook al aardig onder de knie. "En waarom sprak je hem met U aan? Je vriendje spreek je toch gewoon met je aan, of niet?"Spotte Frodotjuhhh met Rosie, terwijl ze druk met een zwaardgevecht met Goldie bezig was. Dat had ze niet moeten zeggen, want Goldie sloeg haar zwaard uit haar handen. "Hij is m'n vriendje niet, oké?" Viel ze uit tegen Frodotjuhhh en Legsie. "En dat zal hij ook nooit worden, aan z'n antwoord horende. Kwinten net zo min. Ik weet niet hoe jullie erbij komen, maar het is allemaal belachelijk. Ik wil niet eens..." Verder kwam ze niet, want ze barstte in tranen uit. Ze gooide haar zwaard op de grond en ging in het hooi op de grond zitten. "Rustig maar, zo bedoelde ik het niet,""zei Frodotjuhhh en ze gingen naast haar zitten. "Ik ook niet," zei Legsie. "We probeerden je alleen maar op te vrolijken. Oke, het was misschien een beetje droge humor, maar je zat er zo sip bij dat we wel wat moesten zeggen. En aangezien lachen gezond is..." Frodotjuhhh werpte haar een blik toe, want ze merkte dat Legsie de komende tijd haar mond niet zou houden. Legsie zag haar blik en zei:"ik denk dat ik m'n mond eens moet houden, hè?" Goldie lad nog altijd te snikken en zei tussen haar tranen door:" ik ben zo stom geweest. Hoe KON ik dat nou zeggen aan Kwinten en Legolas. Nu zullen ze me allebei wel niet meer willen zien. Ik stop ermee, ik zal toch nooit een vriendje krijgen. Ik ben gewoon een lelijk varken." Legsie wist weer iets fatsoendelijks te zeggen, en sprak:"Je bent helemaal niet stom geweest, je hebt gewoon naar je hart geluisterd. En je moet er helemaal niet mee stoppen. Een meisje met zelfvertrouwen zei ooit eens tegen mij: je moet je hart volgen en liefde nooit links laten liggen. En kijk hoe het met mij gaat. Ik heb nu een leuk en lief vriendje." Ze draaide zich even om en keek hoe Pepijn aan de andere kant van de schuur onhandig met een zwaar bezig was dat langer was dan hemzelf. "En ik zou hem voor geen miljoen euro willen ruilen." *Pepijn viel achterover, omdat hij over z'n eigen voeten struikelde* "En dat zal met jou ook gebeuren, misschien niet nu. Misschien niet morgen, maar er loopt een ware voor jou rondt en die zal je vinden. Geloof me nu maar, maar dan moet je niet opgeven." Goldie veegde haar tranen weg en keek naar haar vriendinnen:"weten jullie dat zeker?" Legsie glimlachte en knikte. Frodotjuhhh knikte ook en zei: "Het eerste fatsoendelijke dat ze zegt deze vakantie... En ik had het zelf niet beter kunnen zeggen." Goldie veegde haar tranen weg, en zei:""ik ben blij met zulke vriendinnen als jullie." Legsie glimlachte en zei:"ik ook, maar ik ga nu Pepijn even helpen, want anders komt hij de rest van de week niet meer overeind met dat zwaard." Ze stond op en liep naar Pepijn. Goldie keek toe hoe Legsie Pepijn omhoog hielp en hem een zoen gaf. Pepijn werd rood, maar hij zoende haar terug. "Zo'n vriendje wil ik ook," dacht ze. "Een vriendje die je kan vertrouwen, aardig is en zelfverzekerd. Knap of niet. En al vind ik hem niet vandaag, ooit zal ik hem vinden... En dan zal ik hem nooit meer laten gaan..."
____________________________________________
Zo, nu heb ik m'n schuld van lang niks meer typen voor het verhaal wel ingediend, hè? Dat zijn we niet van mij gewend, dzo'n lang stukje
Schrijf maar verder...
Legsie
Ik moet trouwens ook zeggen dat dat gedoe van die oorlog een beetje erg onverwacht komt
____________________________________________
Legolas liep weg, maar Kwinten riep hem terug. "Wacht even. Kunnen we buiten even praten, Legolas?" Legolas draaide zich om en sprak: "Als jij dat wenst". Buiten gingen ze onder een boom zitten. Daar vroeg Kwinten wat Legolas van Goldie vind. "Nou, het is wel een aardig meisje. Ze lijkt me een doorzetter met een... heleboel lef..."
"Nee... nee, dat bedoel ik niet... ik bedoelde: vind jij haar ook leuk?" Legolas keek niet op van die onverwachtste vraag. "Wat is leuk vinden? Is het van iemand houden of op iemand zijn? Is Goldie op mij, of is ze toch op jou? Ben jij op Goldie, of houd je van haar? Dat zijn vragen waar ik geen antwoord op kan geven. Jij wel, en als je je hart opent, dan zal je het antwoord spoedig vinden." Kwinten dacht diep na, maar kwam niet op het antwoord. "Ik weet het niet, ik kan die vragen ook niet beantwoorden," sprak hij tegen Legolas. "Dat kan je wel, misschien nu niet, misschien morgen niet, maar binnenkort krijg je het antwoord op die vragen. En geloof me: liefde is iets heel moois. En als er liefde in een roos bloeit, dan zal die roos de mooiste roos worden op deze aarde." Kwinten leek verward door die woorden. "Ik begrijp het niet. Wie is die roos?"
"Geloof me, daar kom je gauw genoeg achter. En denk eraan: ook al verlies je in de strijd. Je zult nooit verliezen in de liefde. Misschien is Goldie je ware niet. Maar ergens op deze aarde, is er een ware voor jou en die zal net zo hard naar jou zoeken, als jij naar haar..." Er viel alweer een stilte, totdat Kwinten zei:"I-ik... ik ga maar weer eens oefenen..."
Ondertussen waren Frodotjuhhh en Legsie druk in gesprek met Goldie. "Hoe kwam je aan het lef om dat tegen Legolas te zeggen," vroeg Legsie terwijl ze haar boog aan het spannen was. Ook zij had het boogschieten ook al aardig onder de knie. "En waarom sprak je hem met U aan? Je vriendje spreek je toch gewoon met je aan, of niet?"Spotte Frodotjuhhh met Rosie, terwijl ze druk met een zwaardgevecht met Goldie bezig was. Dat had ze niet moeten zeggen, want Goldie sloeg haar zwaard uit haar handen. "Hij is m'n vriendje niet, oké?" Viel ze uit tegen Frodotjuhhh en Legsie. "En dat zal hij ook nooit worden, aan z'n antwoord horende. Kwinten net zo min. Ik weet niet hoe jullie erbij komen, maar het is allemaal belachelijk. Ik wil niet eens..." Verder kwam ze niet, want ze barstte in tranen uit. Ze gooide haar zwaard op de grond en ging in het hooi op de grond zitten. "Rustig maar, zo bedoelde ik het niet,""zei Frodotjuhhh en ze gingen naast haar zitten. "Ik ook niet," zei Legsie. "We probeerden je alleen maar op te vrolijken. Oke, het was misschien een beetje droge humor, maar je zat er zo sip bij dat we wel wat moesten zeggen. En aangezien lachen gezond is..." Frodotjuhhh werpte haar een blik toe, want ze merkte dat Legsie de komende tijd haar mond niet zou houden. Legsie zag haar blik en zei:"ik denk dat ik m'n mond eens moet houden, hè?" Goldie lad nog altijd te snikken en zei tussen haar tranen door:" ik ben zo stom geweest. Hoe KON ik dat nou zeggen aan Kwinten en Legolas. Nu zullen ze me allebei wel niet meer willen zien. Ik stop ermee, ik zal toch nooit een vriendje krijgen. Ik ben gewoon een lelijk varken." Legsie wist weer iets fatsoendelijks te zeggen, en sprak:"Je bent helemaal niet stom geweest, je hebt gewoon naar je hart geluisterd. En je moet er helemaal niet mee stoppen. Een meisje met zelfvertrouwen zei ooit eens tegen mij: je moet je hart volgen en liefde nooit links laten liggen. En kijk hoe het met mij gaat. Ik heb nu een leuk en lief vriendje." Ze draaide zich even om en keek hoe Pepijn aan de andere kant van de schuur onhandig met een zwaar bezig was dat langer was dan hemzelf. "En ik zou hem voor geen miljoen euro willen ruilen." *Pepijn viel achterover, omdat hij over z'n eigen voeten struikelde* "En dat zal met jou ook gebeuren, misschien niet nu. Misschien niet morgen, maar er loopt een ware voor jou rondt en die zal je vinden. Geloof me nu maar, maar dan moet je niet opgeven." Goldie veegde haar tranen weg en keek naar haar vriendinnen:"weten jullie dat zeker?" Legsie glimlachte en knikte. Frodotjuhhh knikte ook en zei: "Het eerste fatsoendelijke dat ze zegt deze vakantie... En ik had het zelf niet beter kunnen zeggen." Goldie veegde haar tranen weg, en zei:""ik ben blij met zulke vriendinnen als jullie." Legsie glimlachte en zei:"ik ook, maar ik ga nu Pepijn even helpen, want anders komt hij de rest van de week niet meer overeind met dat zwaard." Ze stond op en liep naar Pepijn. Goldie keek toe hoe Legsie Pepijn omhoog hielp en hem een zoen gaf. Pepijn werd rood, maar hij zoende haar terug. "Zo'n vriendje wil ik ook," dacht ze. "Een vriendje die je kan vertrouwen, aardig is en zelfverzekerd. Knap of niet. En al vind ik hem niet vandaag, ooit zal ik hem vinden... En dan zal ik hem nooit meer laten gaan..."
____________________________________________
Zo, nu heb ik m'n schuld van lang niks meer typen voor het verhaal wel ingediend, hè? Dat zijn we niet van mij gewend, dzo'n lang stukje
Schrijf maar verder...
Legsie